Παιδιά να 'στε καλά για την πολύτιμη βοήθεια σας για το γλωσσάρι της Κοιλάδας, συγκεκρίμενα στον Μπαμπάνη και στο Γκουνταμάνι δυσκολεύτηκα κι εγώ περισσότερο χθες που πρόσπαθησα να καταγράψω όλες τις άγνωστες λέξεις από τους στίχους του δίσκου.
Σύντομα θα ανέβουν όλα αυτά μαζί με τους στίχους και τις πληροφορίες του δίσκου, στη σελίδα μας.

Το πήρα λοιπόν και εγώ σήμερα, πρώτη φράση μόλις το είδα "Ωραία δουλεία παιδιά μπράβο". Απ' έξω μου θύμισε κάτι μικρά βιβλιαράκια που παίρνουμε απ' τα βιβλιοπωλεία με ποιήματα και εικόνες, και όντως έτσι είναι μέχρι να φτάσεις στο τέλος του όπου είναι ο φάκελος με το CD. Στο πρώτο ξεφύλλισμα λίγο περίεργο μιας και δεν βγάζεις άκρη με τις εικόνες που περιέχονται. Ακούγοντας και γράφοντας:
LOCO-MOTIVO
Μια κλασική κιθαριά της Βάσως ξεκινά για λίγα δεύτερα και αμέσως η τρομπέτα του Πολυζογόπουλου ανοίγει το μυαλό σου για να χωρέσουν μέσα του όλα αυτά που έχει να σου δώσει αυτός το δίσκος. Η φωνή του Φώτη και το πιάνο του κ.Κακαβούλη πάνε κατευθείαν στην καρδιά σου, τρομερά ωραία έναρξη, όπως έχω πει πολλές φορές οι απλές μελωδίες είναι αυτές που μένουν στην καρδιά μας. 5-6 νότες σε σωστή σειρά φτάνουν για να σε κάνουν να χαμογελάσεις από μέσα σου και όχι απλά να τεντώσεις τους μυς του προσώπου σου.
Ο ΕΛΑΧΙΣΤΟΣ ΕΥΑΤΟΣ
Το αγαπημένο τραγούδι του Θανάση, όπως μας έχει πει πολλές φορές, μόνο και μόνο για αυτό αξίζει να του δώσεις λίγο παραπάνω σημασία. Στιχουργικά; Νομίζω ότι ο Σκιπίων το έχει θέσει ως τώρα καλύτερα απ΄ όλους μας "Ο Θανάσης για μια ακόμα φορά έχει συντονιστεί με τον κοσμικό παλμό", στίχοι που μόνο από το Θανάση μπορείς να ακούσεις και πάλι όμως να μένεις μαλάκας και να λες "Είναι δυνατόν;". Μουσικά; Τα σκασίματα των ντράμς κάθε τόσο τα σπάνε, βασική λούπα από Βάσω και Θανάση και τα λοιπά όργανα να πετάγονται από παντού, τρομπέτα, ντραμς, τσέλο, βιολί, χάσιμο.. 100% χάσιμο.
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΕ ΘΥΜΑΤΑΙ
Εμένα τουλάχιστον με έχει βασανίσει πολλές φορές αυτή η ερώτηση.. Ποιος θα με θυμάται; Η αρχή είναι τρομερή, σε κάνει σταματήσεις και πραγματικά να το ακούσεις, μπαίνει τόσο σιγά με το Φώτη να μουρμουρίζει που σταματάς τα πάντα να ακούσεις τι γίνετε. Μπαίνει το βιολί και λες είναι Φώτης οκ.. Οι στίχοι του μου αρέσουν τόσο πολύ.. μα τόσο πολύ.. Η μουσική του στα αυτιά μου ακούγετε άψογη, οι δοξαριές του Φώτη (παράνοια), η κιθάρα της Βάσως (συνοδεύει τη φωνή τέλεια) και τα σκασίματα του Ντούβα στα ντράμς προς το τέλος του τραγουδιού (το καλύτερο κλείσιμο) κάνουν ένα σύνολο πραγματικά εντυπωσιακό.
SAN MICHELE
Το αγαπημένο San Μichele, το τραγούδι που μας άφησε λίγο μαλάκες σε εκείνη την πρεμιέρα στη Καρίτσα. Τη μουσική του τη ξέραμε, τους στίχους του τους ξέραμε, το έχουμε ακούσει και το έχουμε σχολιάσει πάμπολλες φορές από το καλοκαίρι του 2009 μέχρι σήμερα. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι μου άρεσε πάρα πολύ το σημείο που μπαίνουν τα ντραμς και αλλάζει ο ρυθμός του. Με συγκινεί πολύ αυτό το τραγούδι όχι γιατί έχω δει την ταινία αλλά γιατί στο σημείο που λέει "Πείτε μου μη βρέθηκε κι η σκάφη που παλιά, λουζόμουνα με ήλιο και με χιόνι" μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια, πριν μετακομίσω σε διαμέρισμα πόλης, που χειμώνα καλοκαίρι έκανα μπάνιο σε μια σκάφη γιατί το μπάνιο μας δεν είχε θέρμανση, όσοι γεννήθηκαν σε χωριά θα ξέρουν. Ακούγοντας το λοιπόν μου έρχεται αυτό το αβάσταχτο συναίσθημα της νοσταλγίας της παιδικής ηλικίας που λέει και ο Θανάσης.
ΑΝΤΑΡΚΤΙΚΗ
Συμφωνώ με τον συνκοιλαδίτη Karamitso, είναι μια Θανασοροκιά. Ωραίος ρυθμός (ασυνήθιστος για το Θανάση), ωραίοι στίχοι ("Ο πόνος είναι εδώ για να σου πει, δεν είσαι τίποτα ξεχωριστό" εκεί κόλλησα για μια στιγμή). Πολύ ωραίες οι εναλλαγές μεταξύ τους, στο σημείο που το πάνε στίχο στίχο είναι πολύ εντυπωσιακό γιατί αλλάζουν κάπως τα λόγια "Θανάσης: Τ' άστρα το ρίξαν στα ζάρια, Περίδης: Γι' αυτό ακούς βρισιές στον ύπνο τα βράδια, Θανάσης: Ο Πόνος είναι εδώ για να ΜΟΥ πει, Περίδης: Δεν είσαι τίποτα ξεχωριστό"
και το ίδιο κάνουν και πιο κάτω "Τα παγωμένα ΜΟΥ μάτια, όταν βλέπει η Ανταρκτική..."
ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ
Ένα τραγούδι ασυνήθιστο στιχουργικά για το Θανάση. Μου αρέσει η αρχή με τους πρώτους στίχους να συνοδεύονται μόνο από την κιθάρα της Βάσως. Μου αρέσει που συνοδεύει το Φώτη η μπουζουκομάνα συλλαβή συλλαβή σε αρκετά σημεία του τραγουδιού. Μου αρέσει η δοξαριά του Φώτη πίσω από τον καβαλάρη του βιολιού, ακούγετε πολύ εντυπωσιακό. Μου αρέσουν οι εμφανίσεις της ηλεκτρικής κάθε τόσο μέσα στο τραγούδι πετώντας 2-3 νότες μόνο. Μου αρέσει αρέσει η αλυσίδα ( ) του Ντούβα μαζί με κάτι περίεργα χτυπήματα σε ξύλο που ακούω, που βάζουν και τη μπάντα στο παιχνίδι για να μπουν όλοι μαζί στη δεύτερη στροφή. Πραγματικά είναι τρομερό τραγούδι, μουσικά και στιχουργικά εντυπωσιακότατο.
ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ
Ένα μεγάλο μπράβο στον τύπο που έκανε τους στίχους, πολύ ωραία και παραμυθένια ιστορία. Η μουσική όμορφη και λιτή (κλασική Θανασική) όπως πρέπει για να αναδείξει τόσο όμορφους στίχους.
ΟΜΙΧΛΗ
Το πιάνο με το μπάσο, η λούπα μετά με το τσέλο να παίζει από πίσω, μπαίνει και η φωνή του Περίδη.. του πάει τόσο πολύ αυτό το τραγούδι, λες και γράφτηκε για αυτόν είναι, διάλειμμα για σφυριχτό ρυθμό και πάλι από την αρχή πάλι. Οι στίχοι του είναι λίγο περίεργοι, Θανάσης δλδ.. Αν είναι να κάνουν τέτοια τραγούδια με τον Περίδη μακάρι να κάνουν δίσκο ολόκληρο μαζί να γουστάρουμε. Απίστευτα γαμάτη ενορχήστρωση, γαμάτη όμως, μόνο αυτή η λέξη κάνει 100%, ούτε ωραία, ούτε όμορφη, ούτε τέλεια, ούτε τπτ. Είναι απλά γαμάτη...
ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΡΙΣΕΩΣ
Όσο περίεργο και αν ακούγετε σε κάποιους το "ΕΟ Γαμώ το φασισμό" το τραγούδι έχει πολύ νόημα, μην σταματάτε εκεί και δείτε τους στίχους έναν έναν. Μουσική σχεδόν ανύπαρκτη αφού ο Θανάσης με τη συνοδεία κιθάρας με χορδές 15ετίας να δίνει απλά το ρυθμό στο τραγούδι.
ΣΙΜΟΥΝ
Αγαπημένο και αυτό από το καλοκαίρι του 2009. Διαφορετική ενορχήστρωση από αυτή που ξέραμε, όχι άσχημη, αλλά περίμενα να δώσει περισσότερα σε αυτό το κομμάτι, το βιολί με το τσέλο πχ που είχε τότε και έσκαγαν πριν από κάθε ρεφρέν μου άρεσαν πάρα πολύ.
ΦΕΓΓΑΡΟΣ
Μουσική που μου κάνει πιο πολύ Φώτης παρά Θανάσης, μου άρεσε πολύ ο ρυθμός ιδικά στο σημείο που μπαίνει το κλαρινέτο και μετά τα χώνουν τα ντράμς και τα σαμπλς.
ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑ
Ένας τύπος στο FΒ έγραψε κάτι πολύ γαμάτο για αυτό το τραγούδι, λέει στο μήνυμα του "Θα ήθελα να σκίζουν τα μέτωπα, ν' ανοίγουνε κρατήρες. (στόχος επετεύχθη)". Πολύ ωραίες αλλαγές στη μουσική, με τα σαμπλ από στυλίτη και διάφανο, ο Φώτης με το Μισυρλή για άλλη μια φορά στη μουσική του ρεφρέν τα δίνουν όλα... Οι στίχοι του κάτι διαφορετικό, ο Θανάσης μας μιλάει για τη δουλειά του και πως θα ήθελε να αντιμετωπίζεται αυτή από τον κόσμο.

Κανένα τραγούδι δεν με χάλασε στο δίσκο, κανένα απολύτως. Γενικά σα σύνολο θα έλεγα ότι είναι ένας από τους καλύτερους δίσκους που έχω ακούσει στιχουργικά και μουσικά, δεν θα μπω στην διαδικασία να το συγκρίνω με άλλους δίσκους του Θανάση γιατί δεν νομίζω ότι είναι εκεί το νόημα, άσε που ο χρόνος είναι καλύτερος κριτής απ' όλους μας μαζί... Είναι κάτι καινούργιο κάτι διαφορετικό από αυτά που συνηθίσαμε από το Θανάση. Μπράβο σε όλα τα παιδιά για την τρομερή δουλειά που έκαναν.


ps:(Φώτ.. τι έχεις κάνει ρε φίλε; σοβαρά τώρα τι έχεις κάνει; τα 'σπασε)

Μηπως δεν καταχωρηθηκε η παραγγελια σου; Εμενα (στη Λαρισα) μου ηρθε 12 παρα!

Ισως να καταχωρηθηκε η παραγγελια μου αργοτερα κ να ερθει (ισως) αυριο.. Τι να πω; Θα δειξει!

Λύκος Κακός έγραψε:
Ναί Αγριά...

Jimmy The Saint έγραψε:
αν ο όρος Θανασοροκιά είναι ο αντίστoιχος της θανασικής ροκιάς το έγραψε ο συνκοιλαδίτης karamitsos...

το αγαπημένο μου, αν μπορώ να ορίσω κάτι τέτοιο είναι το "Του Έρωτα και του Θανάτου" από τα καλύτερα τραγούδια που έχει ο Θανάσης!

υ.γ. να 'ναι καλά ο στιχουργός του παραπάνω τραγουδιού. Ο θεός να μου κοβει κιλα και να του δίνει χρόνια!!!