Είχα πολύ καιρό να μπω στην κοιλάδα αλλα΄αφού βλέπω οτι δεν υπάρχει κάποια απάντηση να σας πω λίγο πως είχαμε περάσει εκείνο το βράδυ στο Γυάλινο. Η αλήθεια είναι ότι δε θα πήγαινα αν δεν είχα κερδίσει μια πρόσκληση σε ένα διαγωνισμό. Tον Vinicio Capossella δεν τον είχα ξανακούσει μέχρι τότε. Πριν πάω άρχισα να ακούω τραγούδια του και εξεπλάγην με το πόσο καλά μπορεί να ταιριάζει η ρεμπέτικη μουσική με ιταλικό στίχο! Ο δίσκος που έχει κάνει με ρεμπέτικη μουσική-πρωτότυπη δική του!- είναι καταπληκτικός! Έχει κάνει και μια εξαιρετική διασκευή της φραγκοσυριανής! Ο Capossella παιδιά είναι υπέροχος καλλιτέχνης και τολμώ να πω performer. Εν τω μταξύ μιλουσε ιταλικά, υπήρχε και μια κοπέλα να κάνει τη διερμηνεία αλλά δεν χρειαζόταν καν! Καταλάβαινες απόλυτα τι έλεγε ο άνθρωπος! Ήταν ντυμένος και σαν παλιός ρεμπέτης. Και κάποια στιγμή λοιπόν προλογίζει το Θανάση που μέχρι εκείνη την ώρα απολάμβανε τη συναυλία συντροφιά με τον Αποστολάκη και τον Ψαραντώνη: αρχίζει να λέει πως όταν έφτασε στην Αθήνα για τη συναυλία του είπε ένας από τους μουσικούς ότι υπάρχει και ένας καλλιτέχης εδώ στην Ελλάδα που είναι σαν και ΄σενα, αλλά είναι καλύτερος από 'σενα. Του μιλούσε για το Θανάση. Και έτσι τον κάλεσε να συμμετέχει στη συναύλια του στο Γυάλινο. Και κάπως έτσι συμπληρώνοντας ότι του έκανε τη τιμή να αποδεχτεί την πρόσκλησή του υποδέχτηκε πάνω στη σκηνή τον Θανάση και το Δημήτρη τον Αποστολάκη οι οποίοι τραγούδησαν μαζί το "πεντε μαγκες στο Περαία". Και στη συνέχεια είπε και το αγαπημένο του ο Θανάσης το Μανάκι μου!!! Και μετά ανεβηκε και ο Ψαραντώνης και είπε τη τίγρη! Και όλα αυτά σε συναυλία ιταλού καλλιτέχνη! Πως ταιριάσαν όμως όλα μεταξύ τους;;
