Καλημέρα σας αγαπητοί φίλοι... Να πωκαιγω δυο λογάκια μετά το κλείσιμο της καλοκαιρινής περιοδείας του Σωκράτη. Αναμφίβολα ικανοποιητικό το live. Ασφυκτικά γεμάτο το θέατρο, πλήρες το selist, στο τέλος έπαιξε ό,τι είχε και δεν είχε. Σας τα είπαν και παραπάνω τα παιδιά. Έφυγα απόλυτα ικανοποιημένος δηλαδή. Αν καιμέχριτην μέσητης συναυλίας ο ήχους που έφτανε στις κερκίδες τουλάχισοτν ήταν επιεικώς απαράδεκτος. Πραγματικά. Πολύ χαμηλά σε ένταση, τα μισά όργανα (ειδικά ο Παραουλάκης) δεν ακούγονταν καθόλου. Γενικά στον Μάλαμα, σπάνια ακούω καλώ ήχο. Ας είναι... Παλμός, νερά αλκοολούχα και μη να καταβρέχουν την αρένα, και το ένα τραγούδι να διαδέχεται το άλλο ασταμάτητα και καταιγιστικά. Νομίζω, πάντως, ότι όλο αυτό που κάνει ο Μάλαμας αρχίζει να ξεφτίζει. Πάιζει το ίδιο πράγμα 5-6 χρόνια τώρα. Χειμώνα καλοκαίρι. Είναι εμφανής κάποια κούραση τόσο από πάνω όσο και από κάτω. Γι αυτό ελπίζω ότι στο Γυάλινο τον Γενάρη θα υπέρξουν κάποιες κομβικής σημασίας αλλαγές ή προσθήκες (Μελίνα
, ώστε να αναπνεύσει λίγο αυτο το χιλιοπαιγμένο set. Νομίζω ότι το χει καταλάβει και ο ίδιος πια. Αυτό δεν σημαίνει ότι τόσο εμείς πουακολουθούμε όσο και αυτοί που τον βλέπουν για πρώτη φορά χάνουν έστω και μια σπιθαμή απόλαυσης. Του αναγνωρίζω ότι έχεικαταφέρει αυτά τα δύο να μην συνδέονται. Δεν καταλαβαίνω επίσης γιατί χάθηκαν στην διαδρομή οι πανέμορφες και αναπάντεχες προσθήκες που έκανε στο πρόγραμμα στην αρχή της περιοδείας. Είναι κρίμα να χαθεί το στοιχείο της έκπληξης και το αναπάντεχο από τις συναυλίες του Μάλαμας και να καταλήξουμε σε αμιγώς επαγγελματικές εμφανίσεις, όπως επισήμανε και ένα άλλο επίτιμο μέλος της Κοιλάδας.
Καλό Σαββατοκύριακο αγαπητοί...