|
Καλώς ήλθατε,
Επισκέπτης
|
|
ΘΕΜΑ: Ραμόν
Ραμόν 16 έτη 1 μήνας πριν, #23589
|
 Σαν τις αλογόμυγες στης άνοιξης την πλάτη τώρα χάσκουν αδειανά τα πολυβολεία. Τα κοιτώ κι αναριγώ που μια μέρα είδα τον αξέχαστο Ραμόν απ'τη Βολιβία. Άρμεγε μια αχτένιστη μια ρούσα γίδα κι όπως κοντοστάθηκα λόγο μου απευθύνει. ''Είναι τόσο όμορφη η μέρα που πονάει'' και με μια γερή κλωτσιά όλο το γάλα χύνει.<br><br>Το μήνυμα διορθώθηκε από τον/την: κρυστάλλινος αρουραίος, στις: 05/03/2008 16:06 |
|
"...κι εμένα, που ξαγρύπνησα, με πιάνει η ανησυχία,
αν είναι οι αναμνήσεις μου ψεύτικες ή σωστές..." |
Re:Ραμόν 16 έτη 1 μήνας πριν, #23590
|
ΜπραβΟΟοΟ κρύσταλ ρατ
 |
 |
Re:Ραμόν 16 έτη 1 μήνας πριν, #23591
|
είχαμε δεν είχαμε τον μαζώξαμε όλο το δίσκο
 |
|
I'll tell you all my secrets
But I lie about my past So send me off to bed forever more. |
Re:Ραμόν 16 έτη 1 μήνας πριν, #23593
|
Λες και δεν ειπαμε να κρατησουμε και κατι... Παλιοαρουρη δεν θα σου δωσω το marlboro που σου χρωσταω
|
|
νηφαλια και παράλογη η γη που περπατώ.
|
Re:Ραμόν 16 έτη 1 μήνας πριν, #23610
|
Νομιζω οτι στιχουργικα τουλαχιστον ο δισκος ειναι συγκλονιστικος.
 |
|
"...κι εμένα, που ξαγρύπνησα, με πιάνει η ανησυχία,
αν είναι οι αναμνήσεις μου ψεύτικες ή σωστές..." |
Re:Ραμόν 15 έτη 9 μήνες πριν, #26276
|
|
νηφαλια και παράλογη η γη που περπατώ.
|
|