όντως τα λέει πολύ ωραία, και είναι και κουκλίτσα στις φωτός....
Συγκεκριμένα για Σαββόπουλο-Παπακωνσταντινου λέει:
Ας επιστρέψουμε στην αρχή. Διονύσης Σαββόπουλος:
Τον θεωρώ ιδιοφυή. Δεν είναι καθόλου τυχαία η καριέρα του. τι φτηνή λέξη για έναν τέτοιο άνθρωπο. Ζηλεύω αφάνταστα - με την καλή έννοια - το έργο του. ¸χει ένα δικό του τρόπο να κάνει συνηδειτές τις λέξεις του υποδεινήδητου. Αυτό είναι το χάρισμα των ταλαντούχων τραγουδοποιών, να σου δίνουν με τρεισ λέξεις σύμβολα ολόκληρες έννοιες, και μέσα σε ένα ρεφραίν να τα έχεις ακούσει όλα.
Θανάσης Παπακωνσταντίνου:
Ίδια περίπτωση. Ο Θανάσης είναι ο τραγουδοποιός που αυτόν τον καιρό μελετάω πολύ, καθώς τακτοποιώ στο μυαλό μου την ιστορία των ανθρώπων που θαυμάζω. Ο Θανάσης είναι το κεφάλαιο εργασίας μου αυτήν την περίοδο.
Πως σας φαίνεται η συνεργασία τους?
Είναι μέρος του τυχερού μου άστρου. Είναι όνειρα και ευχές που πραγματοποιούνται και εγώ είμαι πανευτυχής γι αυτό. Τα πιο ενδιαφέροντα χρώματα βγαίνουν από μίξεις αντιθέτων, όταν αυτές οι μίξεις και τα αντίθετα συνυπάρχουν σε κάτι αρμονικό. Ο θανάσης εκπροσωπεί μια ιδιόμοργή μουσική και στιχουργική σχολή, είναι αυτόνομος σε αυτό που κάνει όπως και ο Διονύσης πέρα από την ιστορία του. Το ότι αυτοί οι δύο συνυπήρξαν με τόσο παράλληλους και σχεδόν αντίθετους δρόμους είναι μεγάλη επιτυχία.
Και η είδηση....
Μελλοντικά σχέδια?
Θέλω να τελειώσω ένα δίσκο με προσωπικό υλικό σαν μικρή αναφορά στις εμπειρίες, τους ανθρώπους και στις φωτογραφίες των τόπων που έχω πάει. Ο προσωρινός τίτλος είναι Its just a face we go through. Είναι ένας ορχηστρικός δίσκος με τη συνδρομή κάποιων φωνών σε σύντομους διαλόγους σαν χαϊκού. Κατά τα άλλα το παρόν είναι τόσο έντονο και ισχυρό, που αδυνατώ να δω το μέλλον.