MeLiTzaNio έγραψε:Μάρθα Φριντζήλα (του Δημητρίου) , μεγάλο αστέρι, σαφώς αυτόφωτο, αηδόνι της Μεσογείου (ε Σκίπι?), απ´ τις ευτυχέστερες συνεργασίες του Θανάση κατ´ εμε. Αναίσχυντα υπερβολική, συμφωνώ!!!!!!! Θεωρώ όμως ότι κάτι τέτοιο ήταν φυσικά επιβεβλημένο. Πως αλλιώς θα συνόδευε την μπάντα των αναισχύντων? Πως αλλιώς θα απογείωνε τα lives ακόμα και με κλειστό λαιμό? (μήπως θυμάται κανείς την Παλλήνη 2005?). Φτάσαμε νομίζω να καταδικάζουμε τις στιγμές που οι καλλιτέχνες ξεφεύγουν απ´το ρόλο του «διεκπεραιωτή» ενός προκαθορισμένου προγράμματος και αναδιπλώνουν την ξέφρενη καλλιτεχνική τους φύση. Προσωπικά στα lives ζω γι αυτές τις στιγμές. Τις περιμένω γιατί είναι αυτές που κάνουν την διαφορά! Αλλιώς θα πήγαινα μια φορά και μετά πάπαλα. Θα τα είχα δει όλα. ¼μως αυτά τα lives, με αυτόν το Θανάση, αυτή τη Μάρθα και αυτή τη μπάντα ήταν πραγματικά ανεξάντλητη πηγή συγκίνησης, κεφιού, απογείωσης. Τραγουδούσες μέχρι να κλείσει ο λαιμός, χόρευες μέχρι να πονέσουν τα πόδια, χτυπιόσουνα μέχρι να σε εγκαταλείψουν οι δυνάμεις σου, και στο τέλος έφευγες με γεμάτες μπαταρίες κι έλεγες, άιντε αύριο πάλι. Κλείνω λέγοντας ότι αυτό ήταν ένα σχήμα που θα αφήσει εποχή. Λυπάμαι πολύ που τελειώνει αλλά χαίρομαι ιδιαίτερα που όλοι οι συμμετέχοντες κάνουν τόσο ωραία πράγματα στις προσωπικές τους καριέρες, γεγονός που αποδεικνύει ότι κάθε άλλο από ετερόφωτοι είναι όλοι τους.
τα ειπες ό λ α, δε χρειάζεται τίποτα παραπάνω,
προς emerald, η υπερβολή ορίζεται διαφορετικά στον καθένα. είναι τόσο υποκειμενικό. οπότε μια στιγμή που για μένα ίσως θεωρηθει υπερβολή , για άλλον μπορεί να μην είναι...οπότε κατ’εμετο να συγκρίνονται τα μέλη της μπάντας ανφορικά με την υπερβολή, δεν εχει βάση, αλλάκαι αυτό το θεωρώ υποκειμενικό.
Πάντως αναίσχυντοι είναι όλοι